من به چشم سیهت دوست گرفتار شدم 

بوسه بر خاک زدم از همه بی زار شدم 

راه میخانه به رویم چو ببستند دیدند 

یک نفس رفتم و این بارزدیوار شدم 

عاقبت کوزه ی می دست من مست افتاد 

بوالعجب بین که در آن حال مددکار شدم 

چون که بیدار شدم حمدوثنایت گفتم 

چشم بیمار تو را دیدم و بیمار شدم 

فارغ ازمسجد وبتخانه و میخانه شدم 

من به خال لبت ای دوست گرفتار شدم 

یوسفم را چو به بازار خدایان بردند 

با کلاف گنهم پیر خریدار شدم 

چون که یوسف بشد از آن من و بار گناه 

من خجلت زده در خدمت خمار شدم 

من تنها چوزدم دم زدمی از دم تو 

بین که امشب به خوشی شهره ی بازار شدم 

نوشته های دیگران ()