با غم آمدم با غم می روم...

با تو آمدم بی تو می روم...

می روم شاید بتوانم سکوت تلخ زندگی را به فراموشی سپارم...

تمام وجودم تمام احساسم درون گردابی از سکوت غرق شده است...

تو بمان...بی من...بی من تنها...

سراسر وجودم چون زمستان سرد و عریان است...

سراسر من به تو ختم می شود...

تمام نوشته هایم...خاطراتم...همه تو...فقط تو...

بی تو رفتن دشوار و سخت و مرگ... است

از تمام خاطراتم...از تمام تو...فقط تنهایی همسفرم گشته...

می روم تنها شاید...

نوشته های دیگران ()