نوشته های دیگران ()

عشق من ، منو صدا کن
 منو از خودم رها کم
تو اجاق مرده ی دل
 آتشی تازه به پا کن
 تو منو از نو بنا کن
عشق من منو صدا کم
 قصمو بی انتها کن
 روبروت اینه بذار
 ابدیتی بنا کن
عشق من ، منو صدا کن
قصه ی نگفته ام من
 تو بیا روایتم کن
 از عذابم راحتم کن
 ای صدای تو نهایت
 راهی نهایتم کن
عشق من ، منو صدا کن
تو منواز نو بنا کن
 رهسپار قصه ها کن
 تو به خاسکتر نگاه کن
 آتشی تازه به پا کن
 ای بهار انتظارم
من زمین بی بهارم
 شوره زار انتظارم
چهره ی شکسته دارم
 جسم و جانی خسته دارم
به در ویرانه ی دل
 بغض قفل بسته دارم
عشق من ،‌ منو صدا کن
 منو از خودم رها کن
تو اجاق مرده ی دل
 آتشی تازه به پا کن
 تو منو از نو بنا کن
 عشق من ،‌ منو صدا کن
قصمو بی انتها کن
 روبروت اینه بگذار
 ابدیتی بنا کن
 عشق من ،‌منو صدا کن

نوشته های دیگران ()

نوشته های دیگران ()

عشق درد منو توست این روزها

عشق نفرین مجنون بر زمانه است این روزها

عشق های دروغینی که ما ساخته ایم

خود ندانیم چه هست

اما

باز هم نامش عشق نهاده ایم

نا سزاست ار بگوئیم که ما  عشق ورز و باده مستیم

سزاوار نخواهد بود گر بگوئیم فرهاد کوه شکن ما هستیم

اگر این عشق بود عشق علی چه کاره است؟

گر تو معشوق شوی شاخه نبات چه کاره است؟

گر شبی تا نیمه شب پلکی به یاد یار بر هم نگذاریم

نوشته های دیگران ()

از بهار پرسیدم عشق یعنی چه؟گفت تازه شکفته ام هنوز نمیدانم از تابستان پرسیدم عشق یعنی چه؟گفت درگرمای وجودش غرقم نمیدانم از پاییز پرسیدم عشق یعنی چه؟گفت در هزار رنگ آن باخته ام نمیدانم از زمستان پرسیدم عشق یعنی چه؟گفت سرد است و بی رنگ

نوشته های دیگران ()

در ایستگاه قطار به انتظار نشسته ام. می گویند قرار است قطار خوشبختی بیاید. سالهاست که

در این ایستگاه به ریل های زندگی چشم دوخته ام تا ببینم چه موقع چرخ های قطار خوشبختی بر روی این ریل ها خواهد لغزید.

صدای سوت قطار می آید و کم کم قطار را می بینم، می گویند قطار زندگی است، سفید، سفید، سفید.

صدای گریه نوزادی با صدای سوت قطار به گوشم می رسد، نوزاد اولین نفس عشق را در قطارمی کشد،

به سرعت باد از کنارم می گذرد و من به انتظارنشستم. باز صدای سوت قطار سکوت مرا می شکند،

می گویند قطار عشق است.

نوشته های دیگران ()

من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید  ...

                                             قفسم برده به باغی و دلم شاد کند ... 

چه مغرورانه اشک ریختیم چه مغرورانه سکوت کردیم چه مغرورانه التماس کردیم چه مغرورانه از هم گریختیم غرور هدیه شیطان بود و عشق هدیه خداوند هدیه شیطان را به هم تقدیم کردیم هدیه خداوند را از هم پنهان کردیم...

 در این شهر صدای پای مردمی است که همچنان که تورا می بوسند طناب دار تورا می بافند (مردمی که صادقانه دروغ میگویند)

برای کشتن یک پرنده یک قیچی کافی ست. لازم نیست آن را در قلبش فرو کنی
یا گلویش را با آن بشکافی. پرهایش را بزن... خاطره پریدن با او کاری می کند که
خودش را به اعماق دره ها پرت کند ...

نوشته های دیگران ()