اینم یه شعر از یه دوست:

همچو برگی شده ام گم شده در باغ دروغ         

                                                            خسته ام خسته ز تزویر و ز بیداد دروغ

   کی توانم بکشم بال و پری از سر ذوق

                                                           زخم ها خورده به بالم ز تو صیاد دروغ

                                                    *****

   تو بیا مرگ پر از راز مرا شاهد باش

                                                         وقت خاموشی این ساز،مرا شاهد باش

  ای که از خلوت تنهایی من می گذری

                                                        صبر کن ،لحضه ی پرواز مرا شاهد باش

اینم یه شعر از سهراب سپهری:

نوشته های دیگران ()