ابلیس شبی رفت به بالین جوانی                                         آراسته با شکل مهیبی

گفتا که منم مرگ واگر خواهی زنهار                                  باید بگزینی تویکی زین سه خطر را

یا آن پدر پیر خودت را بکشی                                            یا بشکنی از مادر خود سینه وسر را

یا خود ز می ناب بنوشی دو-سه ساغر                                 تا آنکه بپوشم ز هلاک تو نظر را

لرزید ازاین بیم جوان برخود و جاداشت                                کز مرگ فتد لرزه به تن ضیغم نر را

گفتا پدر و مادر من هردو عزیزند                                        هرگز نکنم ترک ادب این دو نفر را

لیکن چو به می دفع شر ازخویش توان کرد                           مینوشم و با آن بکنم چاره شر را

جامی دو بنوشید و چو شد خیره ز مستی                               هم مادر خود زد وهم کشت پدر را

نوشته های دیگران ()